на стале. Сёння падліўкі было колькі хочаш, і Джо наліў мне яе з добрага поўкубка.
Трохі пачакаўшы, містэр Вопсль, раскрытыкаваўшы сёнешнюю пропаведзь, паведаміў нам, як-бы сказаў ён сам, калі-б быў на месцы свяшчэнніка. Пачаставаўшы прысутных выбранымі ўрыўкамі з гэтай пропаведзі, ён заўважыў, што лічыць самую тэму сёнешняга настаўлення далёка няўдалай, і гэта тым менш прабачальна, дадаў ён, у такі час, калі, куды ні азірніся, усюды можна знайсці сюжэт для настаўлення.
— Зноў правільна, — сказаў дзядзька Пембльчук. — Вы, сэр, папалі ў самую точку. Процьма сюжэтаў для таго, хто ўмее іх скарыстаць. Звярніце ўвагу хоць на свініну, вось вам і сюжэт! Калі вам патрэбен сюжэт, звярніце ўвагу на свініну!
— Правільна, сэр. Шмат навучальнага можна здабыць для моладзі з гэтага сюжэта, — сказаў містэр Вопсль. І раней, чым. ён гэта сказаў, я ўжо ведаў, што ён уцягне мяне ў гэты сюжэт.
— Прыслухайся да гэтага, — заўважыла мне ў дужках сястра з належнай суровасцю. Джо падбавіў мне падліўкі.
— Свіння, — гаварыў містэр Вопсль густым басам, — была таварышам блуднага сына. Пражорлівасць свінні выстаўляецца як навучальны прыклад для юнацтва. Што агідна ў свінні, яшчэ больш агідна ў хлопчыку.
— І ў дзяўчынцы, — дадала місіс Гебль.
— Вядома, і ў дзяўчынцы, місіс Гебль, — згадзіўся з некаторым раздражненнем містэр Вопсль. — Але-ж тут няма дзяўчынак.
— Так, брат, табе ёсць за што быць удзячным, — сказаў Пембльчук, крута павярнуўшыся да мяне. — Падумай сам: калі-б ты нарадзіўся піскуном…
— Ён быў такі піскун, што лепшага і чакаць нельга, — праказала ўрачыста сястра.
Джо зноў падбавіў мне падліўкі.
25
