Старонка:Вянок (1913).pdf/32

РАЗРЫТАЯ МАГІЛА.

Polatuj nad groby,
Piosenko żałoby.
Żygliński.^[1]

Дробны дождж сячэ, ліецца;
Вецер злосна ў хату рвецца,
У полі стогнам аддаецца,
Стукне ў дзьверы і вакно; —
Сэрцэ беднае заб‘ецца
І адразу ў ім прачнецца,
І адразу скалыхнецца
Усё што згінуло даўно.

Ўспомніць сэрцэ, што любіло,
Успомніць моладасць і сілу,
Ўсё, што знікло і уплыло,
Усё успомніць, як у сьне, —
Бачу: сэрцэ не забыло,
Што жыцьцё ў ім загубіло…
І разрытаю магілай
Вее сумна на мяне.

1. Па-беларуску (Вікікрыніцы ):
   Паляці над трунамі,
   Песенка жальбы
   Жыгліньскі.