* * *
Сеў хлопчык с шкляначкай ля вулічнаго ганку І выдувае з мыла пузыры. Вясёлкаю гараць яны ў зіяньні ранку, Ўзлетаючы ў паветрэ да гары.
І заварожэны шматфарбнаю красою, Са спрытнасьцю і хцівасьцю ката Хапае хлопчык іх няжорсткаю рукою, А застаецца ў ёй—адна слата.