Старонка:Вянок (1913).pdf/73

Гэта старонка не была вычытаная

* * *

Рушымся, брацьця, хутчэй
Ў бой з жыцьцём пакідаючы жах;
Крыкі пужлівых людзей
Не стрымаюць хай бітвы размах…

Проці цячэньня вады
Зможэ толькі жывое паплыць,
Хвалі-ж рэкі заўсягды
Тое цягнуць, што cкончыло жыць.