Старонка:Вянок (1927).djvu/86

Гэта старонка не была вычытаная

∗        ∗

Мудрай прамовы
Мёд залацісты,
Поўныя соты
Мне да спадобы;

Але ня меней
Сэрцу панадны
Мёд сваім хмелем
Сьветлым і тонкім.