Старонка:Вянок (1927).djvu/88

Гэта старонка не была вычытаная
∗        ∗

Калі ў ракавіну цёмную жамчужніцы
Ўпадзе пясчынка хоць адна, —
Жамчугом патро́ху робіцца яна!
Калі ў дух мой западзе і заварушыцца,
Там кавалак грубага жыцьця, —
Ў жомчуг зьвернецца ён сілай пачуцьця!