Гэта старонка не была вычытаная
— Стойце!
Хвіліну…
Вы п‘яныя ў дошку!
Пана павесіць, маёнтак-жа наш!..
Гэта здабыта рукамі працоўных.
Гэта сваё, —
Гаварыў так Антось…
— Што-ж, за маёнтак ты?..
— Так, бязумоўна!
Нам ён патрэбен…
— Досыць іржавых атос!..
Вогневай лявай кранулі сяляне,
Выбухнуў крыўды вулькан,
Сьмерць і праклён на жыцьцёвым
Экране…
— Ўсе, хто пакрыўджан, — ўзьніміся!
Паўстань!..
