Гэта старонка не была вычытаная
*
Гэткі сьвет узбуджаны і сіні,
Гэткі сьвет —
Таварыш навальніц,
Аддалі ўсё мы для краіны,
Каб агнём яе жаданьняў жыць.
Вырывалі сэрца юнымі рукамі,
Каб ярчэй
І радасьней палаць.
Колькі песьняў сьпета
Па-за намі,
Не адзін збудованы палац
*
Шумела сталіца
Вясновым разводзьдзем,
Муры за мурамі ўзрасталі жывей.
Час бур,
Навальніц
І руінаў праходзіў.
Залечвала раны краіна свае.
Звон малаткоў…
Размахі кельні…
Жывой рукой
Ў глушы пустэльні
Узьняты волаты-муры…
І дзень зьяўляўся
Ў кветках вапны,
І, быццам мора, ў час зары
Дзевяты вал
Нясло на лапах
Жыцьцю паўстаўшых падарыць…
