Старонка:Вільгэльм Тэль (1934).djvu/102

Гэта старонка не была вычытаная

Рудэнц.

Як ратавацца мне, як путы знішчыць
Ў якія я заблытаў сам сябе?

Берта.

Парві іх мужнаю сваёй рукою!
Што-б ні было — змагайся за народ!
Бо гэта доўг прыроджаны твой.
(Паляўнічы рог у далечыні). Світа
(Сюды ідзе, разлучымся. Змагайся
За бацькаўшчыну, за сваё каханне!
Адзіны вораг пагражае нам,
Нас вызваліць адзіная свабода,
(Выходзяць).


ТРЭЦЯЯ З‘ЯВА

Лугавіна каля Альторфа. На пярэднім плане дрэвы. У глыбіні капялюш, уздзеты на кій. Адкрываецца від на Банберг, за якім уздымаецца снегавая гара. Фрысхардт і Лейтхольд на варце.

Фрысхардт.

Дарэмна мы стаім. Ніхто не хоча
Сюдой прайсці і гэты капялюш
Ушанаваць. Раней тут як кірмаш быў,
Цяпер-жа уся ваколіца спусцела,
Як гэтае тут пудзіла вісіць.

Лейтхольд.

Паганы зброд адзін ідзе і шапкі
Паскудныя з пашанаю скідае,
А чалавек сумленны лепш гатоў
Пайсці абходнай дальняю дарогай,
Чым карак гнуць перад капелюшом.