Гэта старонка не была вычытаная
Ты любіш дзіўнае — таму цяпер
Учынак я табе знайшоў нязвыклы.
Другі мо‘ асцярогся-б, ну а ты
На ўсё з вачмі заплюшчанымі пойдзеш.
Берта.
О, пане, не жартуйце так з людзьмі.
Зірніце на збялеўшыя іх твары,
Яны ад вас чуць жарты не прывыклі.
Геслер.
Я не жартую. (Зрывае яблыка з дрэва).
Яблыка ўжо ёсць.
Ачысціць месца, вымераць адлегласць
Па звычаю — на восемдзесят крокаў —
Ні менш ні больш — ён сам-жа выхваляўся,
Што можа ўцэліць і за сотню крокаў.
Цяпер стралец, старайся, каб не схібіць.
Па звычаю — на восемдзесят крокаў —
Ні менш ні больш — ён сам-жа выхваляўся,
Што можа ўцэліць і за сотню крокаў.
Цяпер стралец, старайся, каб не схібіць.
Рудольф Харрас.
Напраўду значыць? На калені, хлопчык!
Прасі, каб злітаваўся пан ляндфогт.
Вальтэр Фюрст (ціха Мельхмалю, які
ледзь стрымлівае сваю нецярплівасць).
ледзь стрымлівае сваю нецярплівасць).
Трымайцеся, трымайцеся спакойна.
Берта (да ляндфогта).
Даволі, пане. Так бесчалавечна
Не можна страхам бацькі забаўляцца.
Калі-б ён сапраўды быў варты смерці
За гэты невялікі свой учынак,
Ўжо дзесяць раз ён кару смерці знёс.
