Старонка:Вільгэльм Тэль (1934).djvu/161

Міласэрдныя браты (становяцца наўкол
мёртвага і працяжна пяюць).

Неспадзявана смерць ідзе,
Нікому не дае адкладу,
І цягне за сабой людзей
З жыцця без жалю, без спагады.
Гатоў, ці не, ісці за ёй,
А мусіш стаць перад суддзей.

(Пры паўтарэнні апошніх радкоў падае заслона).

---

|}