Старонка:Вільгэльм Тэль (1934).djvu/75

Гэта старонка не была вычытаная

Сабраўшыся у гэткі позні час?
Ў чым будзе новага саюза сэнс,

Што мы пад зорным небам заключылі?

Штаўффахер (уваходзіць у кола).

Саюзаў новых мы не заключалі;
Адно стары спрадвечны наш саюз
Мы аднаўляем. Ведайце, браты!
Хоць дзеляць нас і возера і горы,
Кіруемся мы кожны сам сабой,
Ды аднаго мы роду і крыві
І з бацькаўшчыны аднае паходзім.

Вінкельрыд.

Дык праўда, што пяецца ў нашых песнях,

Што мы здалёку ў гэты край прыйшлі?
О, раскажыце ўсё, што вам вядома,
Каб даўным новы узмацніць саюз.

Штаўффахер.

Вось што старыя пастухі казалі.
Ў зямлі паўночнай жыў народ вялікі
І вось настаў год страшнай дарагоўлі.
Ў такой бядзе на радзе ухвалілі,
Каб з дзесяцёх адзін на выбар лёсу
Пакінуў край бацькоў. Так і было.
Пайшлі з тугой мужчыны і жанчыны
Паходам велізарнейшым на поўдзень
Са зброяй праз нямецкую краіну
Аж да мяжы лясістых гэтых гор.
І не спыніўся іх цяжкі паход,
Пакуль не сталі ў той даліне дзікай,
Дзе ў нашы дні Муота працякае.