Гэта старонка не была вычытаная
Бо не ушанаваў капелюша,
Што тут вісіць, каб распазнаць пакорных.
Учынак твой ёсць здрада прада мной.
Тэль.
Даруйце, пане. Я не знаў нічога
І не хацеў нікога я зняважыць.
Не быу-бы Тэлем я. Клянуся вам,
Што гэтага ніколі больш не будзе.
Геслер (пасля некаторага маўчання).
Я чуў, што ты стралец выдатны, Тэль,
І што мастацкі ты ўладаеш лукам.
Вальтэр Тэль.
І гэта праўда, яблыка адразу
За сто шагоў збівае з дрэва бацька.
Геслер.
Тэль, гэта сын твой?
Тэль.
Так, ласкавы пане!
Геслер.
І больш няма дзяцей?
Тэль.
Двух маю я.
Геслер.
Каторага-ж найболей любіш ты?
Тэль.
Абодва мілы мне, ласкавы пане.
Геслер.
Ну, Тэль, калі ты яблыка збіваеш
За сто шагоў, дык мне сваё мастацтва
