Рудэнц (шпарка ўваходзячы).
Ён жыў? Пачуе ён мяне, скажыце?
Цяпер вы нам барон і абаронца.
Імя другое мае гэты замак.
Спазнілася раскаянне маё?
І ён не мог пражыць яшчэ хвіліну,
Каб бачыць сэрца новае маё?
Я занядбаў яго праўдзівы голас,
Пакуль ён жыў яшчэ. Яго няма,
Навек ён адыйшоў і кінуў мне
Груз незаглажанай віны! Скажыце,
Ці ён з няласкай да мяне памёр?
Штаўффахер.
Пра ваш учынак ён прад смерцю чуў,
Адвагу вашу ён благаславіў!
Так, лепшага з людзей святое цела!
Нябожчык мілы! Прысягаю я
На мёртвую руку тваю — парваў я
З чужынцамі ўсе сувязі навекі;
Вярнуўся да свайго народу я.
Швейцарац я, і вечна буду ім
Па бацьку ўсіх, але адкіньце роспач!
Ён не адно багацце мне пакінуў,
Ён сэрца, дух свой ён пакінуў мне
І маладосць мая зрабіць павінна
Ўсё, чым ён вам застаўся вінават.
