Гэта старонка не была вычытаная
Тэль.
Што-ж, нават горы
Ўжо валяцца? Дзе моцнае што ў свеце?
Штусі.
А то яшчэ другі адбыўся цуд.
Казаў адзін мне — з Бадэна ішоў —
Паехаў рыцар раз да караля
І шэршні роем на яго напалі
Дарогаю; каня апанавалі,
І конь зваліўся мёртвым на зямлю;
Да караля-ж дабраўся рыцар пешкі.
Тэль.
Слабы таксама мае сваё жала.
(Армгарда прыходзіць з дзяцьмі і становіцца на дарозе.)
Штусі.
Вялікую бяду вяшчуе гэта
А так-жа нечуваныя злачынствы.
Тэль.
Злачынстваў гэтых поўны кожны дзень;
Няма на іх ніякіх прадвяшчанняў.
Штусі.
Шчаслівы, хто працуе ў полі мірна
І без тугі жыве сярод сваіх.
Тэль.
І мірны ўжо не можа жыць спакойна,
Калі са злым суседам не паладзіў.
(З неспакойным чаканнем глядзіць уверх
на дарогу).
на дарогу).
