Гэта старонка не была вычытаная
Штаўффахер.
Мужчыны могуць паміраць у бойцы,
А вас, жанчын, які чакае лёс?
Гертруда.
Апошні выхад ёсць і для слабейшых:
Скок з моста дасць мне волю назаўжды.
Штаўффахер (кідаючыся ў яе абдымкі).
Той можа смела йсці за дом свой біцца,
Таму не страшна сіла караля…
Я адыходжу зараз-жа у Уры,
Жыве там прыяцель мой, Вальтер Фюрст;
Ён думае таксама, як і я.
Я там знайду шляхетнага барона
Фон Атынгаўзена — хоць ён і магнат,
Але народ свой любіць, звычай наш шануе.
Я буду з імі раіцца, як нам
Ад ворагаў сваіх адбараніцца.
Бывай — калі далёка буду я,
Трымай парадак добры ты у хаце —
Хай пілігрым, што да святыні рушыць,
Манах, які збірае на царкву,
Тут знойдуць дапамогу і прытулак.
Адкрыты дом Штаўффахера заўсёды.
На бальшаку ён стаў — гасцінны дах
Для усіх, хто ходзіць гэтаю дарогай.
(У той час, як яны адыходзяць у глыбіню, Вільгельм Тэль і Баўмгартэн уваходзяць уперад на сцэну).
Тэль (да Баўмгартэна).
Ну вось цяпер я вам больш не патрэбен.
