Гэта старонка не была вычытаная
Што помніць старадаўнія часы,
Гаворыць сам, што больш цярпець не можна.
Штаўффахер.
Там, ў Унтэрвальдэне, не мала
Крывавых спраў таксама. Вольфеншысен,
Імперскі фогт, што ў Росбергу сядзеў,
Хацеў паласаваць дабро чужое;
У Альцэльне ён жонку Баўмгартэна
Хацеў зняславіць гвалтам, толькі муж
Сякераю жыццё яго пакончыў.
Вальтэр Фюрст.
О, справядлівейшы нябесны суд!
Скажыце мне, а як-жа сам Баўмгартэн,
Ці выратаван ён, ці дзе схаваўся?
Штаўффахер.
Ваш зяць яго праз возера прывёз;
Ён у мяне у Штайнене схаваны.
Яшчэ паведаміў мне гэты чалавек
Пра дзікі гвалт, што ў Сарнене[1] адбыўся.
Крывёй павінны сэрцы аблівацца.
Вальтэр Фюрст (уважліва).
А што там сталася?
Штаўффахер.
У Мельхталі ля Кернса[2]
Жыве адзін шаноўны чалавек,
З-пад Гальдэна, якога клічуць Гейнрых,
Ён значным карыстаецца уплывам.
