Гро-Алэн, па прыкладу старэйшага брата, выскраб міску лыжкай, і пасля таго яны абодва пачалі бегаць па пакоі.
II
Раптам энадворку, знізу, з боку лесу, данёсся гук ражка — строгі і ўладарны. У адказ на гэта зверху, з вышкі вежы, адгукнулася труба. На гэты раз ражок пытаўся, а труба адказвала.
Другі раз зайграў ражок, і другі раз адгукнулася труба.
Затым знізу, ад ускрайку лесу, данёсся далёкі, але выразна чутны голас:
— Разбойнікі! Здавайцеся! Калі да захаду сонца вы не здадзіцеся без усякіх умоў, мы распачнем штурм.
Другі голас, больш падобны на рэў дзікага звера, як на голас чалавека, адказаў з вышкі вежы:
— Штурмуйце!
На гэта першы голас пракрычаў знізу:
— За поўгадзіны да пачатку штурму мы стрэльнем з гарматы; гэта будзе апошнім папярэджаннем.
І зверху паўтарылі:
— Штурмуйце!
Чалавечыя галасы не даходзілі да дзяцей, але ражок і трубы былі ім чутны. Пры першым гуку ражка Жоржэта спыніла яду і выцягнула шыйку.
Калі затрубіла труба, яна палажыла лыжку. Пры другім гуку ражка яна падняла свой пальчык і пачала размахваць ім у такт гукам, а калі ражок і труба сціхлі, яна задумалася з паднятым пальчыкам і ціха прамармытала:
— Мізіка.
Відаць, яна хацела сказаць: музыка.
