Гэта старонка была вычытаная
Калі яго звязалі, ён сказаў кату:
— Выбачайце, яшчэ хвілінку.
І крыкнуў:
— Хай жыве Рэспубліка!
Яго палажылі на дошку; прыгожую, гордую галаву прасунулі ў ганебны ашыйнік. Палач ціханька адгарнуў яму валасы на шыі, потым націснуў пружыну. Трохкутны нож зрушыў з месца і пачаў спускацца спачатку павольна, потым шпарчэй. Пачуўся агідны гук…
У той-жа момант пачуўся другі гук. Удару сякеры адказаў пісталетны стрэл. Сімурдэн выхапіў з-за пояса адзін з сваіх пісталетаў і ў той міг, калі галава Говэна пакацілася ў чырвоны кош, стрэліў сабе ў сэрца. З рота яго хлынула кроў. Ён зваліўся мёртвым.
