Гэта старонка не была вычытаная
6
Хто ён там? і куды? і адкуль? і зачым?
Дзе разьбег лятуна
Ён свайго супыніць?
Ці захоча сябе ён зьнізіць, прытуліць,
Гэны новы чарнец,
Воблак-хмар пілігрым?
7
Ўсё пад ім. А над ім толькі дзеці нябёс,
Толькі сонцы між зор,
Толькі месяца твар,
Толькі волатаў гэных нязьменчывы лёс
Прызнае над сабой
Той лятун-уладар.
8
І дрыжаць, і гудуць скрыдлы птаха-арла…
Той арол няжывы,
Але быццам жыве;
Хвалі ветру сячэ, то па хвалях плыве,
Яго думка ўгару
Ад зямлі узьняла…
