Гэта старонка не была вычытаная
Як вышлі з канём на прасеку,
Сеў верхам і рушыў трушком.
Хлапец адчуваў небясьпеку, —
Каб выбрацца з лесу цішком.
Вось пушча з усходу радзее.
Бач, сонца стаіць пад паўдня…
Як раптам два конных зладзеі
Канямі спыняюць каня.
— Стой, пся крэў! І хлопчык зьмярцьвелы
Убачыў сталёвы замах,
І твар з-пад брывей азьвярэлы,
І рулі халоднае жах.
— Папаўся, паслугач бандыцкі!
Нам трэба яго абшукаць,
Каб пане палкоўнік Бжэзіцкі
Прычыны ня меў зазлаваць!
Забыўся хлапчук з перапуду,
Што ў шапку паперку паклаў.
Але-ж Васілёк той Іудам,
Хоць як ні пыталі — ня стаў!
