Гэта старонка не была вычытаная
І шаблю занёс ён, як кару,
Ды раптам чыясьці рука
Спыніла разьвязку гусара:
Стаяў сам злы гэні палка.
— Зьвязаць! — загадаў ён жаўнерам.
Ржэвуцкі адскочыў назад.
Туман абвалок кавалера,
Ён кінуў палкоўніку: „Кат!“
І выпаліў з браўнінга ў ката.
Ды раптам прытомнасьць згубіў:
Па ім, як прабеглі салдаты,
Пад грудзі хтось горача ліў…
Пазьбегліся людзі ў мундурах,
І шэпты пайшлі па радох,
І чуўся па гушчах пахмурых
Прыгнечаны нейкі спалох.
ПЕСЬНЯ 5-я
„Дзе-ж ты мой саколік,
„У лесе ці ў полі?
„Ці з стрэльбай, ці з шабляй
„За праўду стаіш?
