Старонка:Дзьве поэмы (1927).pdf/126

Гэта старонка не была вычытаная

Раэвуцкі у гэтым стараўся!
Яму не пасобяць ідэі!
— На вашыя словы, зладзеі,
Ні я адкажу, — пачакайце!
Надыйдзе той час абурэньня,
Хоць лайце вы нас, хоць ня дайце!
Захоча народ вызваленьня,
І вашая гніль-пакаленьне
Адыйдзе у цемру скляпеньня.
Балюйце пакуль што, іграйце!
— Ржэвуцкі — прарок мітынговы!
— Якія гарачыя словы!
Ха-ха! Але зраньня шлях новы!
Суд будзе ня надта суровы!
Ухваляць — раз, два, і гатова!
Зноў крокі цяжкія па залі,
Зноў новыя шаблі зьвіняць:
Ня ўсе яшчэ зьдзекам пыталі!
Ржэвуцкі паставіў: маўчаць!


∗     ∗

„Раз-раз!“ прасякаючы ночку і вушы
Пальнула па садзе агнём
„Раз-раз! зноў“ паветра хтось стрэльбаю сушыць,
Гарачым праводзіць вуглём…