Гэта старонка не была вычытаная
— Ржэвуцкі, што зробіш? Бо трэба,
Інакшым ня быў-бы Тарас.
Для справы то добрая глеба,
Як прыклад для іх і для нас.
— Для іх? — запытаўся пан Вацлаў.
— Для ворагаў нашых, паноў:
— Хай бачаць, што іншых няма слоў,
Што кожны зрабіць так гатоў.
Гукала дзесь птушка-бугай.
Пахнуў на іх вецер парэчкай,
І пушчы прыслухаўся край…
Пайшлі яны садам над рэчкай.
— Што-ж, з войскам я досыць знаёмы,
З лясамі спазнаюсь цяпер,
Наладзім там новыя громы:
Цікава бадзяцца, як зьвер!
— Ржэвуцкі, я бачу, што многа
У вас яшчэ панства жыве.
Няяснага досыць, благога
Гнязьдзіцца у вас ў галаве!
