Гэта старонка не была вычытаная
— Гнязьдзіцца? Што-ж, вашае права,
Галена, мяне скіраваць
Паручніка родам з-за Млавы…
З кім лёс свой я мушу зьвязаць?
Галена ў адказе: „З народам“!
— З якім-жа? З тутэйшым? Сваім?
— З працоўным. Яго ўсім выгодам
Служэце і дбайце аб ім.
— Каб з зьвера ляснога стаць свойскім,
То трэба ня дзень і ня два.
Гусарам я ўчора быў польскім,
Дык сёньня йшчэ сьпіць галава!
Абодвы над Нёмнам стаялі.
З-пад зорак той, як уцякаў;
Каўзаліся цёмныя хвалі,
А з лесу хтось вібы гукаў…
— Вы чулі? Так. Ціха, чакайце!
— Эй, хлопцы, азбройся хутчэй!
— То нашая варта! Ўцякайце!
Дайшоў ужо голас грамчэй…
