Старонка:Дзьве поэмы (1927).pdf/26

Гэта старонка была вычытаная

49

Не, ня ім, але тым, што наўчылі вучыць,
Як прыроду кахаць,
Як братоў шанаваць.
Не, ня ім, але тым, што наўчылі лячыць
Ды мікробаў крыві
Барацьбу назіраць.

50

А падзяка таму, хто скруціў Пяруна
Ды хто пару, агонь,
Як у колы, запрог,
Каб хадзіла шпарчэй па палёх барана,
Каб глыбей у зямлю
Зарываўся нарог!

51

А падзяка таму, хто на горы зышоў,
Пад уладу машын
Хто паветра аддаў;
Канцавосьсе зямлі хто адважна знайшоў,
Хто на выдмах пустынь
Для навукі блукаў!