Старонка:Дзьве поэмы (1927).pdf/31

Гэта старонка не была вычытаная

64

Маладзіцы сьлязу выціралі хутчэй;
Ад табакі дзядзькоў,
Як з асеці, дало.
Аганёк прабягаў ад дзявочых вачэй,
Але разам усё
Падалось на сяло…

65

Дзень мінуў, першы дзень сярод гоману слоў,
У паветры тых слоў,
Што хавалісь вякі,
Сярод мовы тае, што усіх, як братоў,
Абзывае яна,
Што куюць весьнякі.

66

Дык ты братка, ўвесь час аж пад хмары сігаў!
„А ці-ж лёгка там плысьць?
„Ці ня млее душа?“
Амаль кожны пытаў і адказу чакаў.
„Там, брат, шляхаў няма,
„Альбо ўсюдых саша“.