Гэта старонка не была вычытаная
СПАТКАНЬНЕ
113
Каля вёскі аднэй быў маёнтак стары.
З каралеўскіх часоў
Там сядзелі паны.
Дачакалісь яны бураломнай пары, —
А цяпер там сядзяць
Пераменаў сыны.
114
Дзе-ж паны? — Той забіт, як звычайны жаўнер,
Той на Віслу уцёк,
Той на поўдзень пайшоў.
Хто застаўся, — гарцуе на новы манер,
Пахаваўшы папер
І гэрбы каралёў.
115
Падышла ўжо саха аж пад сад, пад гару;
Ўсе капцы, ўсе мяжы
Перарэзаў нарог.
Без паноў хтось пануе на панскім двары
І ануча, як бот,
Перайшла праз парог.
