Старонка:Дзьве поэмы (1927).pdf/68

Гэта старонка не была вычытаная

Паслухай, прабудзі
Той сьпеў адвечна новы!
Той сьпеў з глухіх вякоў,
Нячулых чалавекам,
Жыцьця святы намоў
Падслухай, няумека!
Той голас зразумей,
Што кожная галінка
Ад шчырасьці грудзей
Дае у пушчу-скрынку!
Зьдзяцінься, пагадай
Па водгульлі зязюлі,
Няўхільна наглядай
За ўзьлётам птаха-кулі!
Паглянь, як дзятлаў дзюб
За смоўжам смачна смыча.
Пугач засеў на дуб,
І дню сканаці зычыць…
Па каранёх глушы,
Як гандляры, салдаты,
Вандруюць мурашы,
Штодзеннасьцю заняты;
Багата тут жыцьця,
І працы, і каханьня,