Старонка:Дзьве поэмы (1927).pdf/74

Гэта старонка не была вычытаная

СЬПЕВЫ МОГІЛАК

175

Шэпча з лістам вецярочак…
Сьпі, саколік, сьпі, сыночак!
Я з табою, маці я —
Глеба родная зямля!


∗     ∗

Над табою сьпяць бярозкі,
Сыплюць лісьцем. Гэта-ж сьлёзкі!
Чуеш: ціхі, сумны звон? —
Сьні, саколік, новы сон.


∗     ∗

Нехта ціхі сумна плача,
Бо жывы яшчэ, бядача.
Ты-ж, шчасьлівы, адпачынь —
Чуеш бомы: дзілінь-дзінь!
Гэта енчыць там капліца
Ці сястрыца, ці ўдавіца…
Але сьпяць наўкол крыжы.
Сьні, сыночак, варажы!