Старонка:Дзіва (1927).pdf/25

Гэта старонка была вычытаная

ЗАЎТРА…

1

Заўтра, заўтра, чым усьміхнешся нам —
сьпевам сьвятошным, сьлёзаў крышталямі?..
З месяцам рэчка, глянь, разьвіталася,
заўтра, заўтра, чым усьміхнешся нам?
Воблачкаў менш-бы, вачам каб відней было,
покі ня знаемся з болямі старасьці;
Ціхая радасьць хай усьміхнецца нам,
досыць умыліся сьлёзаў крышталямі.