Старонка:Дзіва (1927).pdf/40

Гэта старонка не была вычытаная

∗     ∗

1

А за бор, за бор, за даліну
ўклалі хмары сонейка ў дамавіну.

Ой…
ў дамавіну
на ноч цэлу.
Устане заўтра сонейка да з пасьцелі.

Паразгоніць цені ночы чорнай,
Азалоціць стрэшкі нам, як і ўчора.

Ой…
як і ўчора
размалюе,
На заспаным покуце забалюе.