Старонка:Дні вясны (1927).pdf/61

Гэта старонка не была вычытаная

ЎЗЬВЕЙСЯ, ВЕЦЕР

Ўзьвейся, вецер, ўзьвейся па-над стогам, —
Мы жывём бяз імені сьвятога.

Бяз крыжоў хрыстовых моўкнуць далі, —
досыць дух і сэрца расьпіналі.

Хмары болей сьлёз ня сыплюць золкіх, —
зацьвітаюць на кургане зёлкі.

Зоры льлюць віно ды на даліны, —
хто-ж сягоньня духам баязьлівы?

Завіліся сьцежкі ў пералогах, —
адцьвіла у цернях сьвятасьць бога.

28-VII — 26 г.