хто быў тут, апрача яго і Флой, і праявіць такую пяшчотнасць і шкадаванне.
— Флой! У яе мілы, добры твар! — сказаў Поль. — Я рад, што бачу яго зноў. Не ідзіце, старая карміліца. Астаньцеся са мною!
Усе пачуцці яго абвастрыліся: і ён пачуў імя, якое ведаў.
— Хто гэта сказаў — «Уолтэр»? — запытаўся ён азіраючыся. — Нехта сказаў — «Уолтэр». Ён тут? Мне-б вельмі хацелася яго ўбачыць.
Ніхто не адказаў адразу; але праз момант бацька сказаў С'юзен:
— У такім выпадку вярніце яго. Няхай падымецца сюды!
Праз некаторы час, на працягу якога Поль, усміхаючыся, глядзеў з цікаўнасцю і здзіўленнем на сваю карміліцу і бачыў, што яна не забылася Флой, Уолтэра ўвялі ў пакой. Яго адкрыты твар, смелая гаворка і вясёлыя вочы заўсёды прыцягвалі да яго Поля; убачыўшы яго, Поль працягнуў руку і сказаў:
— Бывайце!
— Бывайце, дзіця маё! — усклікнула місіс Піпчын, паспяшаўшыся да Поля. — Чаму «бывайце»?
Секунду Поль пазіраў на яе з задумлівым выглядам, з якім так часта разглядаў яе са свайго кутка ля каміна.
— О, так, — спакойна сказаў ён, — бывайце! Уолтэр, дарагі, бывайце! — павярнуў ён галаву ў той бок, дзе той стаяў, і зноў працягнуў руку. Дзе тата?
Ён адчуў дыханне бацькі на сваёй шчацэ, перш чым паспеў прагаварыць гэтыя словы.
— Не забывайце Уолтэра, дарагі тата, — прашаптаў ён, пазіраючы яму ў твар. — Не забывайце Уолтэра. Я любіў Уолтэра!
Слабая ручка махнула ў паветры, нібы крыкнула Уолтэру яшчэ раз: «Бывайце!»
— Цяпер пакладзіце мяне, — сказаў ён, — і падыйдзіце, Флой, да мяне бліжэй і дайце паглядзець на вас!
Сястра і брат абвілі адзін аднаго рукамі і замерлі ў абдымках; залатое святло патокам уварвалася ў пакой і ўпала на іх.
— Як шпарка цячэ рака паміж зялёнымі берагамі і сітняком, Флой! Але яна вельмі недалёка ад мора. Я чую хвалі! Яны заўсёды так гаварылі.
Пасля ён сказаў ёй, што яго закалыхвае слізганне лодкі на рацэ. Якія зялёныя цяпер берагі, якія яркія кветкі на іх і які высокі сітняк! Цяпер лодка вышла ў мора, але плаўна ідзе ўперад. А вось цяпер перад ім бераг. Хто гэта стаіць на беразе?..
І зноў на сцяне залатая зыб, а ў пакоі цішыня.
