РАЗДЗЕЛ ХLIV
Разлука.
Рана, але не разам з сонцам, устала з пасцелі С'юзен Ніпер.
Яна прыняла рашэнне, дзёрзкае рашэнне, якое заключалася ў тым, каб… пранікнуць да містэра Домбі і пагаварыць з гэтым джэнтльменам сам-на-сам. «Я часта казала, што хацела-б гэта зрабіць, — грозна абвясціла яна ў тую раніцу самой сабе, некалькі разоў кіўнуўшы галавою, — а цяпер я гэта зраблю!»
Падбухторваючы сябе з уласцівай ёй імклівасцю да выканання гэтага адважнага замыслу, С'юзен Ніпер усю раніцу круцілася ў вестыбюлі і на лесвіцы, не знаходзячы зручнага выпадку для нападу. Зусім не збітая з панталыку гэтай няўдачай, якая па сутнасці толькі прышпорыла яе і паддала ёй запалу, яна не змяншала пільнасці і, нарэшце, пад вечар выявіла, што, закляты яе вораг, місіс Піпчын, нібы не спаўшая ўсю ноч, спіць у сваім пакоі і што містэр Домбі, пакінуты без догляду, ляжыць у сваім пакоі на канапе.
Не толькі страсянуўшы галавою, але на гэты раз страсянушыся целам, С'юзен на цыпках падышла да дзвярэй містэра Домбі і пастукала.
— Увайдзіце, — сказаў містэр Домбі.
С'юзен, устрасянуўшыся яшчэ раз, падбадзёрыла сябе і ўвайшла.
Містэр Домбі, які паглядаў на агонь у каміне, кінуў здзіўлены позірк на госцю і крыху прыпадняўся на локці.
Ніпер зрабіла рэверанс.
— Што вам патрэбна? — запытаўся містэр Домбі.
— Прабачце, сэр, я хачу пагаварыць з вамі, — сказала С'юзен.
Містэр Домбі паварушыў губамі, нібы паўтараючы гэтыя словы, але, здавалася, ён быў так здзіўлены дзёрзкасцю маладой жанчыны, што не мог выгаварыць іх уголас.
— Я знаходжуся ў вас на службе, сэр, — пачала С'юзен Ніпер са звычайнай сваёй імклівасцю, — вось ужо дванаццаць год пры міс Флой, маёй маладой гаспадыні, якая і гаварыць добра яшчэ не ўмела, калі я сюды паступіла, і я была старой служанкай у гэтым доме, калі місіс Рычардс была новай, — магчыма, я не Мафусаіл[1], але я і не грудное дзіця.
Містэр Домбі, прыпадымаючыся на локці і не зводзячы з яе вачэй, не зрабіў ніякіх заўваг адносна гэтага папярэдняга выкладання фактаў.
— Не было на свеце маладой лэдзі больш цудоўнай і больш мілай, чым мая маладая лэдзі, сэр, — сказала С'юзен, — я ведаю
- ↑ Мафусаіл — стары (у біблейскай гісторыі), які дажыў амаль да тысячы гадоў; інасказальна — вельмі стары.
