тэма. Падзяліцеся ёю са мной, і тады мы будзем гутарыць больш згодна. Такім чынам!
— Не, гэта тая самая тэма, — са шчырым здзіўленнем запярэчыла Херыет. — Ці можа быць інакш? Хіба гэта не натуральна, што апошні час мы з Джонам шмат думалі і гаварылі аб гэтых велізарных зменах? Містэр Домбі, якому ён служыў столькі год — вам вядома, на якіх мовах, — містэр Домбі, кажаце вы, разораны, а мы такія багатыя!
Яе добры, сумленны твар спадабаўся яму, містэру Морфіну, халасцяку з карымі вачыма, з той хвіліны, калі ён упершыню яго ўбачыў, але цяпер гэты твар, які ззяў радасцю, падабаўся яму менш, чым калі-б там ні было.
— Мне няма чаго напамінаць вам, — сказала Херыет, кінуўшы позірк на сваё чорнае плацце, — якім чынам змянілася наша становішча. Вы не забыліся, што наш брат Джэймз, які загінуў такой жахлівай смерцю, не пакінуў завяшчання, а, апрача нас, у яго не было сваякоў.
Цяпер яе твар больш яму спадабаўся, хоць ён быў больш бледны і смутны, чым за хвіліну да гэтага. Здавалася, ён уздыхнуў з палёгкай.
— Вы ведаеце нашу гісторыю, — прадаўжала яна, — гісторыю абодвух маіх братоў, якая мае дачыненне да гэтага злашчаснага, і няшчаснага джэнтльмена, аб якім вы гаварылі з такой адданасцю. Вы ведаеце, якія невялікія ў нас патрэбы — у Джона і ў мяне — і як мала нам патрэбна грошай пасля таго як мы на працягу шмат гадоў жылі такім чынам, а цяпер, дзякуючы вашай дабраце, ён зарабляе дастаткова для нас абудвух. Аб маім памёршым браце я не скажу ні слова, аб браце, які астаўся жывым, я магла-б сказаць шмат. Але ці патрэбна дадаваць што-небудзь да таго, што ён хоча выканаць свой абавязак, — вось таму я і прышла да вас па дапамогу, без якой мы не можам абыйсціся, — і ён не супакоіцца, пакуль гэты абавязак не будзе выканан?
Яна падняла вочы, і яе ззяючы радасцю твар здаўся надзвычай прыгожым таму, хто сачыў за ёй пільным позіркам.
— Дарагі сэр, — прадаўжала яна, — гэта павінна быць зроблена асцярожна і сакрэтна. Вы з вашым вопытам і ведамі пакажаце належны спосаб. Містэра Домбі, магчыма, удасца запэўніць, што, не гледзячы на банкроцтва, нейкая сума ўцалела, або тыя, з кім ён вёў буйныя справы, добраахвотна выплачваюць даніну, пракланяючыся перад яго сумленнасцю і благародствам, або што гэта нейкі стары доўг, да гэтага часу нявыплачаны. Я прышла прасіць вас аб гэтай ласцы, якую, я спадзяюся, вы акажаце нам з уласцівымі вам дабратой, велікадушшам і разважлівасцю.
— Дарагая мая Херыет, — памаўчаўшы, сказаў містэр Морфін, — да гэтага я быў не падрыхтаваны. Ці варта разумець
