Старонка:Драматычныя паэмы. Міхась Клімковіч.pdf/106

Гэта старонка не была вычытаная

Як льюцца шоўкавыя складкі з плеч,
Хай так святло навукі ніспадае
Ад светлых дум яго і міласць з яго сэрца.
Зямлі, яго ўспаіўшай і ўкарміўшай,
Хай будзе слава вечная паміж зямель сусвету!
Народу, даўшаму такога сына,
Хай будзе слава вечная паміж другіх народаў!
І розуму яго і цвёрдан волі слава!

(Вучоныя вітаюць Георгія. Запалены свечы. Зазванілі званы. Зайграў арган на хорах. Моладзь закідае яго кветкамі. Воклічы: viva! Viva! Голас Джульеты: Viva Франчэско!)

Заслона.

Мінск–Несвіж.
1945 год