Агата. Няхай пабудзе трохі адчыненай, а то накурылі поўную хату, дыхнуць няма чым…
Бягунец. А як-жа, якраз будзе так, як ты скажаш!? (Хоча зачыніць дзьверы, Агата не дае).
Струк. Чаго ты прыстаў да яе? Што табе патрэбна?
Бягунец. Не твая справа! (Зачыняе дзьверы). Гавэнда! — глядзі, якая гаспадыня знайшлася. (Махае рукамі).
Струк. Ты, гавэнда! — розуму ня меўшы, рукамі не растлумачыш…
Бягунец (падыходзіць да Струка, голасна). Нешта ты сёньня разбрахаўся! Глядзі ў мяне!
Струк. У-га!
Бягунец. Што?.. (Паказвае кулак). Вось як дам!..
Струк (сьмела). Ня лезь, як аса, а то ў вочы плюну!..
Бягунец (замахвае кулаком). Ах ты!
Грыб (хватае за руку). Што гэта?..
Ігнась. Апанас, ты здурнеў, ці якая трасца з табою здарылася. Ідзі лепей паслухай, што будуць людзі казаць. (Да Банадыся). Дык адчыняй ужо, даволі таргавацца.
Банадысь. Мужчыны, дазвольце сход лічыць адчыненым.
