Старонка:Дудка беларуская (1922, Коўна).pdf/16

Гэта старонка не была вычытаная

Ды пайшлі у скокі,
Як віхор у полю,
Аж выючы з болю,
Каб аж рагаталі,
A усё скакалі…
Каб скакалі горы,
Як хваля на моры,
Як паны на балі,
Каб вот як скакалі!
Каб аж пыл курыўся,
Каб сьвет заваліўся,
Ды усё круціўся,
Як ў нашага брата
У пьянага хата…
Га, чамуж ня йграеш?
Хіба ты ня знаеш,
Ня ведаеш хіба,
Што, як тая рыба,
Так вот я, здаецца,
Сорак гадоў бьюся,
Ніяк не зьвярнуся,
Ніяк не натраплю
Вадзіцы хоць каплю,
Ды такой вадзіцы.
Ды з такой крыніцы,
Што, як хто напьецца,
Дык вольным стаецца.
Грай, вясела-ж грай,
Або долю дай!..
.........
Енчыш бяз умоўку!
Не, ня будзе толку!
Кіну — ж дудку тую,