18. У свае ранейшыя Палястыны
Экскурсіі па СССР нам шмат карыснага не далі, і мы вярнуліся ў свае ранейшыя Палястыны — на граніцу. Зямля ўсё-ж такі кружыцца — контрабанда ўсё-ж такі найлепшая рэч на сьвеце.
Я зрабіўся спэцыялістым па выведваньні розных новых сьцежачак дзеля аб‘езду пастоў з Менску да граніцы, і мы работалі з вялікім захапленьнем.
Шмат разоў мы былі на кані і шмат разоў пад канём. Мы прыспасабляліся з кожным днём новы лад.
19. Да пары жбан ваду носіць
„Да пары жбан ваду носіць“. Так было і са мною: я папаўся. Цяпер сяджу ўжо ў астрозе ў Менску. Якім чынам я папаўся — ня важна; тут цікава ня прычына, а сам факт, а факт хоць і некарысны для мяне, але карысны для Рэспублікі. Падумаўшы добра, можна сказаць, што і для мяне карысна, бо ў турэмных мурох на хлебе і на вадзе я пачаў патроху прымаць сваё ранейшае аблічча.
Патроху пападаюцца ка мне ў камеру і з маёй ранейшай цёплай кампаніі. Круг контрабанды робіцца ўсё вузейшым і сьціскаецца чырвонаармейцамі ў мёртвую пятлю.
