Старонка:Завіруха (1929).pdf/112

Каб пачулі лес і поле
І памаглі пеці,
Што жывуць ужо на волі
Роднай зямлі дзеці.

А цяпер ня плач дарэмна,
Беларус, мой браце,
Хоць і кпяць з цябе нікчэмна
Ў тваёй нават хаце.

Хутка прыдзе час-гадзіна, —
Вораг кіне кпіці:
Яму будзе дамавіна,
А мы будзем жыці.

1-IX 1919 г.

|}