Старонка:Завіруха (1929).pdf/42

РАЗЬВІТАНЬНЕ

У нядзельку дужа рана,
‘Шчэ ня чутна звону,
Маці сына выпраўляе
Ў армію Чырвону.

— Йдзі, сыночку, я жагнаю,
З ворагамі біцца,
А, каб бог памог іх здолець,
Буду я маліцца.

Сьмела йдзі, сынок, у войска,
Барані ты волю:
Кожны сам сабе павінен
Здабыць лепшу долю.

За народ змагайся бедны,
Каб і ён быў вольны…
Два сынкі ужо ваююць,
Дык і ты будзь здольны

Край ратуй, што у няволі
Цэлымі вякамі…
Йдзі, Сьцяпанка, йдзі, сыночку,
Біся з палякамі,