Гэта старонка не была вычытаная
Ты ня біся з бедным братам,
Што, як ты, працуе,
А заві яго на помач…
Прыдзе — як пачуе.
Не шкадуй ні куль, ні шаблі
Для магната-пана.
Хай у бойцы ён спазнае
Мужыка Сьцяпана!
Зможаш ворага, дык хутка
Вяртайся да хаты:
Дзякуй шчырае пачуеш
Ад мяне і таты.
Вёска ўся цябе пахваліць,
Што ты быў салдатам,
За зямлю што з панам біўся,
Каб быць ўсім багатым…
Сьцяпан слухае ўсё моўчкі,
З злосьці дрыжаць губы…
Пачуў толькі ў сабе моцы,
Што дубы вярнуў-бы!
— Споўню ўсё, аб чым прасіла, —
Стаў Сьцяпан бажыцца, -
За народ, за яго волю
Буду сьмела біцца!
Пакажу панам-зладзеям,
Што ў мяне ёсьць сіла,
