Старонка:Завіруха (1929).pdf/83

Гэта старонка не была вычытаная

Ўсе грамадою, ня думайце думу,
Дума — ня йдзе на пажытак…
Зьдзеку мінулага, крыўды і глуму
Згіне хай ў сэрцы адбітак.

Нашу краіну, што звалі ўсе дзікай,
Зробім квяцістай, прыгожай!..
Працы далучым, дык будзе вялікай —
Ў сьвеце ня знойдзем пахожай!

|}