Гэта старонка не была вычытаная
Загінуў вораг — вечны кат.
Ня прыдзе ён ніколі…
Трымай-жа моцна, родны брат
Свой сьцяг здабытай волі.
Вясною раньняю засей
Загон свой ярыною,
І думкі сумныя разьвей
У полі за сахою,
Паслухай, жаўрык што зьвініць,
Што ён табе гавора:
Араты вольна будзе жыць,
Што сном было учора!
А сонца яснага прамень
Цябе як моцна грэе...
Цябе вітае новы дзень...
Глядзі! Усход бялее!
І новы дзень за працу дар
Нясе… О, дар багаты!
Зямлі і працы гаспадар
У поле йдзі, араты!
27-III 1921 г.
|}
