Старонка:Заранкі (1924).pdf/33

Гэта старонка не была вычытаная

Ў гэты сьвет зьявіўся.
Во й садок зялёны,
А за садам хатка,
Дзе калісь я бачыў
Ласкі роднай маткі.
Тут кацілась хваляй
Дзецтва залатое
З мілымі гульнямі,
З шчасьцем, з яснатою;
Кожную тут дробязь
Ўспомніць сэрцу міла.
Тут я ўзгадаваўся,
Ўзмацаваў я сілы.
Цешыўся я шчыра
Хараством прыроды,
Бачыў шчасьце й радасьць,
Бачыў і нягоды.
Пазнаваў людзей тут
І вучыўся жыці,
Шчырых меў я сябраў —
Іх мне не забыці.
Ведаў тут я працу,
Ведаў і спачынак.
Захаваў ў душы я
Сьветлы успамінак.
Чыстым, шчырым сэрцам
Тут спазнаў каханьне…
К табе, родна вёска,
Ляту наспатканьне!..

|}

НА ПРАДВЕСЬНІ.

Годзе, сьняжыначкі,
Сыпацца з неба!
Яснага сонейка
Нам ужо трэба.