W Budzie przy dudzie słuzalec skacze
a zona Arona wielce zasmucona
po swoim Aronu płacze.
Boday ty Lachu niemiew ty fortuny,
sco moho Arona wprawiw
do truny, do trumny.
Ach dam że pownu kozu złota,
scob menie nie brała,
do woyska nie miała
złaia Piechota. bis
Stoi na stole, stoi drabina,
porwali związali, do woyska pomcali
Lachi rabina [bis]
Och corny hod zydom na zawod.
|}
Варіанты см. у Драгоманова, «Матеріали для історії віршів українських», и Грушевского, Сьпіванник з початку XVIII в.», гдѣ указаны и другія изданія.
14[1].
л. 45 об. Kary mene, Hospody moy, |
- ↑ Пѣсня эта и слѣд. приписаны нѣсколько позже в нач. XVIII вѣка.