Гэта старонка не была вычытаная
І звон нейкі звоніць,
Гудзіць нейкі гул;
На снежным прытуле
Брыдзе непрытул.
Штось мелецца ў лесе,
Між жорнаў на мак;
Малоціцца нешта,
Дрыгочыць таптак.
А бліскі сняжынак
Варожаць абшар,
Бы кветкі, шчакочуць
І вочы і твар.
1922 г.
|}
