Над зямлёй палалі зоры,
На зямлі гулі віхоры,
На спіне ляжалі горы,
А душа ў бядзе.
Брыў там, лез па розных красках,
Па балотах топкіх, гразкіх,
Чуў пра лёс у песнях-казках,
Маску ён адзеў.
Зазвінела звонам зброя,
Слаўным быць магу героем,
Кіраваць пабедным боем
З гордасцю ў ваччу.
Выбірай на ўсе гатункі:
Веснавыя пацалункі,
Залатыя падарункі.
Не — я не хачу.
Не хачу я брата працы,
Я не ведаў, з кім змагацца,
Для каго на гуслях граці,
Хто тут свой, чужы?
Лесуны у пушчы звалі
На расістыя крышталі,
На русальчыныя балі
Без пуцін сцяжын.
Доўга брыў таемным шляхам,
Доўга брыў паўночным страхам,
Доўга брыў пад хвойным дахам,
Брыў уніз з гары.
Раніў грудзі да крыві я,
Былі сцежкі там крывыя,
Цёмныя і векавыя, —
Так аж да зары.
Вышаў я на сонца-ззянне,
Вышаў я з балота ўранне
Пад жаўронкавае гранне.
Вось і новы шлях.
