Старонка:Збор твораў (Гартны, 1929—1932). Том 1.pdf/171

Гэта старонка не была вычытаная

ХОЧАЦЦА ЖЫЦЬ

Хоць нядоля мяне
Пагарджае, гняце
І бязжаласна кпіць —
Патом хочацца мне
Весяліцца і жыць!
Кожны дзень за сабой
Смутну вестку нясе,
І бяды неспакой
Ў жыцьцявым калясе,
Як-бы пена шуміць!
Патом хочацца жыць!..
Голас некі заве
На прыроду, на гладзь,
Спакусае мяне
Сонца й сьвет любаваць,
Пах і зелень любіць!
І так хочацца жыць!
Маладыя гады
Поўны сілы тае,
Што ня дбае бяды,
І пражэ заўсягды
Ўсё вакола любіць…
Мне так хочацца жыць!
На лугох у траве
Краскі зораць, цьвітуць,
А ў лясной зеляне